Tornar a la pàgina de presentació
En la lírica occitana medieval, composició o lament fúnebre. Ha d’ésser considerat, en certa manera, emparentat amb el sirventès,
car, com aquest, fa referència a un fet pròxim. Hom en conserva prop de
quaranta-tres, dedicats a plorar la mort d’un gran personatge,
protector, en general, del trobador, o la d’algun amic o de l’amada del
poeta. (Enciclopèdia Catalana)
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada